Dane Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) wskazują, że według szacunków w 2014 r. na świecie żyło 422 mln dorosłych z cukrzycą (dla porównania - w 1980 r. było ich 108 mln). Według International Diabetes Federation w 2040 roku ma być już 642 milionów osób z cukrzycą. W Polsce natomiast liczbę osób chorych na cukrzycę szacuje się na ponad 2 miliony, ale doliczyć do tego trzeba najprawdopodobniej kolejny milion Polaków, którzy nie wiedzą, że na nią chorują.
Cukrzyca jest to grupa chorób charakteryzujących się przewlekłą hiperglikemią wynikającą z zaburzeń wydzielania i/lub działania insuliny. Przewlekła hiperglikemia wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności i niewydolnością różnych narządów: oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych.
Dbanie o odpowiednie stężenie krzemu w ciele człowieka pozwala na zapobieganie wielu ciężkim schorzeniom. Cukrzyca następuje na skutek wielu czynników, jeśli zawartość krzemu wynosi 1,4% lub mniej. Wirus zapalenia wątroby może rozwinąć się, jeżeli zawartość krzemu obniżyła się do 1,6%. Rak rozwija się przy 1,3%. Tak samo jest przy wylewach i zawałach, a także wirusie grypy, zapaleniu wątroby czy artretyzmie.
Trzustka pełni w naszym organizmie dwie ważne funkcje. Po pierwsze, dostarcza do jelita cienkiego enzymy umożliwiające trawienie pożywienia (białek, węglowodanów i tłuszczów). Po drugie, produkuje hormony regulujące poziom glukozy we krwi - insuline i glukagon.
Wysepki Langerhansa, wyspy Langerhansa, wyspy trzustkowe, wysepki trzustkowe (łac. insulae pancreaticae) – jeden z gruczołów wydzielania wewnętrznego, w postaci skupisk komórek występujących i rozrzuconych w miąższu trzustki, głównie w obrębie jej ogona. Stanowią one od 1% do 3% masy całego narządu. Człowiek ma od 1 do 2 mln takich komórek, które wydzielają hormony regulujące węglowodanową przemianę materii organizmu.
Ludzie chorzy na cukrzycę mają obniżoną ilość krzemu w organizmie, a jest on ważny, ponieważ zabezpiecza wyspy trzustkowe przed samouszkodzeniem.
Naukowcy odkryli, że gorzki melon zawiera substancje bioaktywne z grupy fenoli, flawonoidów, izoflawonów, terpenów, antrakinonów i glukozynolanów, w tym cztery bioaktywne związki, które aktywują w ludzkim ciele enzym AMPK, nieprawidłowo aktywowany u osób z cukrzycą typu 2.
Okazało się, że roślina zawiera w swym składzie saponiny, glikozydy, triterpeny, proteiny, sterole oraz olej tłusty [Raman and Lau, 1996]. Niedojrzałe owoce okazały się być dobrym źródłem witaminy C, prowitaminy A, fosforu i żelaza.
Badania wykazały, że za aktywność hipoglikemiczną odpowiada mieszanina saponin steroidowych, znana pod nazwą charantyny, peptyd o działaniu zbliżonym do insuliny oraz alkaloidy. Stwierdzono również, że działanie hipoglikemiczne owoców gorzkiego melona jest porównywalne z siłą działania glibenklamidu, znanego leku przeciwcukrzycowego.Wiadomo również, że zwiększa utratę masy ciała.
Żródła:
Olszewska-Niewieczerzał A, Rola krzemu w organizmie człowieka;
Tatoń J, Czech A: Epidemiologia cukrzycy. Diabetologia. Tom 1. PZWL, Warszawa 2001;
Christopher Exley, Silicon in life : A bioinorganic solution to bioorganic essentiality,
Comments